بررسی ارتباط درصد اکسیژن دمی و درجه حرارت با فشار کاف لوله تراشه بیماران تحت تهویه مکانیکی

مقدمه: لوله گذاری داخل تراشه فرآیندی است که به طور معمول در بخشهای مراقبت ویژه و اورژانس توسط پزشکان، پرستاران و مراقبین تیم سلامت انجام می‌شود. از انجا  که عوامل متعددی از جمله تهویه با فشار مثبت، مدت انتوباسیون، پوزیشن سر نسبت به بدن، درجه حرارت ، حرکات  بدن و انتشار گازها  می‌توانند میزان فشار کاف را تغییر دهند اما نتایج مطالعات قبلی و تجریات بالینی نشان می‌ دهد برنامه لازم برای کنترل تاثیر این متغییرها بر فشار کاف لوله تراشه بیماران تحت تهویه مکانیکی وجود ندارد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین ارتباط درصد اکسیژن دمی‌ و درجه حرارت بر فشارکاف لوله تراشه بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه از نوع همبستگی و طی آن 70 بیمار دارای لوله تراشه یا تراکئوستومی‌ (کافدار) متصل به تهویه مکانیکی با مد حجمی‌ بستری در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش در دسترس انتخاب و فشار کاف لوله تراشه و درجه حرارت آنهاهر یک ساعت تا ده نوبت توسط دستگاه  فشارسنج مخصوص و ترمومتر استاندارد اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 5/11 وبا استفاده از آزمونهای همبستگی اسپیرمن و پیرسون، ضرایب مدل خطی عمومی‌،کراسکال والیس و من ویتنی، تحلیل گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد میزان فشار  کاف پایه 80 درصد  بیماران خارج از محدوده استاندارد (30 می‌لی لیتر آب) قرار داشت ومی‌ان درجه حرارت بدن واحد های پژوهش با فشار کاف آنها ارتباط معنی‌داری (p<0/001) وجود داشت. اما بین درصد اکسیژن دمی‌ با فشار کاف ارتباط معنی‌داری وجود نداشت.همچنین اثر متقابل می‌ان درصد اکسیژن دمی‌ و درجه حرارت بدن با فشار کاف ملاحظه نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه فشار کاف خارج از حد طبیعی منجر به مراجعه مجدد بیماران با عوارض بعد از انتوباسیون می‌ شود، کنترل دوره‌ای و دقیق فشار کاف لوله تراشه و متغیرهای موثر بر آن از جمله درجه حرارت و درصد اکسیژن دمی‌ ضروری می‌باشد.